"Ik wilde helemaal geen uitkering maar gewoon aan het werk"

David: “Ik ben een tijdje terug van Duitsland naar Nederland verhuisd. Ik woon in Aalten samen met mijn vriendin Pamela en ons zoontje van bijna 2. Toen ik net in Aalten kwam wonen heb ik verschillende baantjes gehad. Werk vinden was voor mij nog niet zo heel lastig. Werk houden wel.”

“Maar elke keer als ik dacht: het gaat goed, hier mag ik vast blijven, werd ik toch ontslagen”

“Voor mijn gevoel deed ik steeds mijn best. Ik vroeg ook vaak aan mijn leidinggevende of ze tevreden over me waren. Eigenlijk heb ik in de gesprekken nooit gehoord dat het niet goed zou gaan. Maar elke keer als ik dacht: het gaat goed, hier mag ik vast blijven, werd ik toch ontslagen. Uiteindelijk moest ik me melden bij Laborijn voor het aanvragen van een uitkering. Hiervoor moest ik eenmalig naar Doetinchem. Dit vond ik best vervelend. Het liefst wilde ik helemaal geen uitkering maar gewoon aan het werk.”

Begeleiding van Laborijn

Laborijn begeleidt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt naar betaald werk. Hiervoor kunnen re-integratieconsulenten verschillende trainingen en trajecten aanbieden. David wordt begeleid door re-integratieconsulent Hester Visschers van Laborijn (locatie Aalten).

David: “In Aalten heb ik verschillende gesprekken gehad met re-integratieconsulent Hester Visschers. Ik heb haar verteld dat ik erg onzeker was geworden door al die korte baantjes. Hester vroeg me wat mijn wensen zijn voor de toekomst. Mijn grootste wens is om ooit als hovenier aan de slag te kunnen. Het lijkt me geweldig om tuinen van mensen te onderhouden en aan te leggen.

Al snel kon ik een paar uur per week het groenonderhoud bij Laborijn in Aalten doen. Ondertussen volgde ik de training ‘Eigen Kracht’. Hier leerde ik om meer vertrouwen in mezelf te krijgen. Ook mocht ik 1 keer per week sporten op sportpark Zuid.”

Hester Visschers, re-integratieconsulent van David vertelt hierover: “David was erg gemotiveerd om te werken, maar hij heeft ook de nodige persoonlijke problemen waarvoor hij hulp krijgt. Omdat Davids voorkeur uitging naar groenonderhoud zijn we begonnen met een traject binnen onze werklocatie. Voor een beperkt aantal uur per week mocht hij het groen van onze locatie onderhouden. Door hem zo dichtbij te laten werken konden we een goed beeld krijgen van zijn mogelijkheden en ontwikkelpunten. In april is hij gestart met een werkervaringsplek bij de gemeente Aalten in het groen. Dit ging goed. Al snel konden zijn uren worden uitgebreid.”

“Die verantwoordelijkheid hadden ze me nooit gegeven als ze geen vertrouwen in me hadden”

David: “Nadat ik een tijdje bij Laborijn in Aalten had gewerkt mocht ik stage lopen bij de plantsoendienst van gemeentewerf Aalten. In het begin was het vooral veel schoffelwerk. Maar al snel kreeg ik meer taken en verantwoordelijkheden. Aan het eind van mijn stageperiode mocht ik zelfs helemaal zelfstandig de begraafplaats onderhouden. Dit heeft mijn zelfvertrouwen goed gedaan. Ik weet nog dat ik dacht: ik sta hier gewoon helemaal alleen. Op een begraafplaats. Met allemaal materiaal van de gemeentewerf. Die verantwoordelijkheid hadden ze me nooit gegeven als ze geen vertrouwen in me hadden.”

Hester: “David had het naar zijn zin bij de gemeentewerf en ontwikkelde zich goed. Helaas waren daar geen mogelijkheden voor doorstroom naar betaald werk. Vandaar dat we hem per 1 juni hebben laten starten met een proefplaatsing bij Axent Groen.”

Axent Groen

David: “Inmiddels werk ik in het groenonderhoud bij Axent Groen in Lievelde. Hier werk ik met meerdere collega’s. De opdrachten die we hebben zijn een stuk groter dan bij de gemeentewerf. Soms is het echt aanpoten. Ik vind het belangrijk om de klanten tevreden te houden. De klant is koning zeggen ze toch. Ik probeer zoveel mogelijk rekening te houden met hun wensen.

Na de maand proefperiode was Axent Groen tevreden over me. Per 1 juli heb ik dan ook een contract gekregen voor bepaalde tijd. Ik krijg hier de mogelijkheid om mezelf verder te ontwikkelen.

Ik ben erg blij met waar ik nu sta. Ik wil een goed voorbeeld zijn voor mijn zoontje. Het doet me als vader goed om gewoon een betaalde baan te hebben. Wie weet gaat het me in toekomst lukken om ooit nog eens echt ergens als hovenier aan de slag te gaan.”

Hester: “Nu David zo op zijn plek lijkt te zitten, zijn we aan het kijken hoe we het gezin verder kunnen ondersteunen. Davids vriendin Pamela heeft de afgelopen 2 jaar met name gezorgd voor hun zoon. Ook zij wil nu (kleine) stappen zetten richting werk. Zij heeft onlangs deelgenomen aan de training ‘Make it Work’. Voor haar is nu de eerste stap: tijd vrij maken voor zichzelf. Hun zoontje is dan ook gestart met enkele dagdelen op de peuterspeelzaal.”