Sham went langzaam aan Nederland

Sham Essa woont bijna een jaar in Nederland en sinds een half jaar in Doetinchem. Laborijn helpt haar bij haar inburgering (in de geest van de nieuwe wet). Ze vertelt over haar leven in Syrië en hoe ze het leven in Nederland ervaart.

“Ik ben Sham, 20 jaar en ik kom uit Syrië. In Syrië heb ik een opleiding op de universiteit gevolgd, Information Technology (IT). Na een jaar moest ik daarmee stoppen omdat we naar Nederland zijn gekomen. Mijn broer is al eerder naar Nederland gevlucht en via gezinshereniging ben ik, samen met mijn ouders, ook naar Nederland gekomen. Hier hopen we op een veilig leven en de kans op een betere en zekere toekomst.”

Het sociale leven

“Er is heel veel veranderd in mijn leven. De eerste 5 maanden in Nederland heb ik het daar heel moeilijk mee gehad. Voor de oorlog was mijn leven heel fijn in Syrië, het is een mooi land met een fijn klimaat. Ik was liever niet weggegaan maar door de oorlog was het erg onveilig en beangstigend dus we moesten weg.
We hebben een grote familie, een deel is nu in Europa en een deel ook nog in Syrië.
De mensen in Syrië zijn heel warm en komen veel bij elkaar. Elke donderdag gingen we bijvoorbeeld met de hele familie bij opa en oma eten. We deden veel leuke dingen met vrienden en familie en aten vaak samen. We woonden ook allemaal dichtbij elkaar. Het sociale leven in Syrië mis ik wel.
Ik wen nu langzaam aan Nederland. Het is een mooi land en de natuur is prachtig. De mensen zijn heel aardig, iedereen groet elkaar onderweg. Maar het sociale leven is wel heel anders hier. In Syrië zijn we bijvoorbeeld gewend om altijd eten te delen met familie en buren, vooral tijdens de ramadan. Mijn moeder doet dat nu in Nederland ook weer. Onze buren krijgen vaak eten van ons. We hebben ook contact met een Nederlands gezin (via Sichting Present) en met de ramadan gaan we met hen ook samen eten.”

Begeleiding van Laborijn

Laborijn begeleidt Sham bij haar inburgering. Ze vertelt over het contact: “Ik ben heel blij met mijn begeleidster van Laborijn. Ze voelt voor mij als een soort vriendin. De gesprekken zijn altijd fijn en ze helpt mij met mijn plan voor het inburgeren. Wanneer ik een probleem heb, zoeken we samen naar een oplossing.”

Taalles

Half januari is Sham gestart met taallessen. In korte tijd beheerst ze al het taalniveau A1.
Sham: “Ik volg sinds januari taallessen op de HAN in Arnhem. Ik vind de taal niet zo moeilijk en kan goed onthouden wat ik leer. Luisteren en lezen gaat goed, spreken vind ik nog wel moeilijk. Ik wil graag doorgaan met de lessen om de taal nog beter te leren om zo goed te kunnen inburgeren. Dan kan ik ook verder leren of gaan werken.”

Toekomst

“Ik ben nu bezig met de taal en wil graag leuk werk. Ik ben ambitieus en wil eerst de taal goed leren maar ook meer over de maatschappij weten, om zo een beter beeld te krijgen van wat ik wil gaan doen. Misschien verandert het nog maar wat me leuk lijkt is iets met design, modeontwerper of interieur-ontwerper. Dat past denk ik wel bij mij.

De grootste uitdaging voor mij en mijn familie is dat we hier helemaal opnieuw moeten beginnen, ons leven moeten opbouwen. Maar ik voel me optimistisch in een land als Nederland, ik denk dat ik hier een schitterende toekomst heb.
Uiteindelijk hoop ik dat niemand de pijnlijke omstandigheden van de oorlog waarin ik leefde mee hoeft te maken. Het is erg moeilijk en ik hoop dat ik en mijn familie in de toekomst samen en dichtbij elkaar kunnen zijn. ”

Klik hier voor meer verhalen van en over inwoners, (Wsw-)medewerkers, werkgevers en samenwerkingspartners van Laborijn